Mijn zijn
Van wie ben ik dan?Van mijzelf? JA een vraag, ik weet immers niet wie ik ben.
De route van mijn pad wijkt elke dag een beetje meer af dan van mijn oorspronkelijke pad.
Van wie ben ik dan?
Van mijn ouders? Heel stiekem, niet hardop. Vraag ik het in het leven het zo op.
Dat ik mijzelf zo dagelijks niet ben.
Waarom en wat ben ik? Dat is zo'n levensvraag.
D'e zin van het leven, de vraag zit er.
Van mijn oorspronkelijke ouders? Ik zoek steeds zo heel dagelijks, zo verborgen.
Dat jij niet door hebt dat ik zoekend ben.
Van wie ben ik dan?
Is er iemand anders dan ik die mij door en door kent.
Al zou er van boven iemand in mij geloven. Hoewel ik dat wel geloof, voel ik wel de arm om Mij heen?
Ik voel de warmte maar weet niet.
Wie mij liefheeft en wie mij niet.
Wie, Mij?
Lief.
Heeft.
Wie mij niet.
Fijner is het te voelen.
Dat er geen mij is.
Zodat ik geen pijn hoeft te voelen.
Want wie ben ik dan en Van wie?
Wie heeft mij?
De conclusie.
Mijn verleden en heden.
Vragen en antwoorden.
Ik heb mijzelf lief.
Maar soms dan haat ik het Hulsel.
Dat is wat het is, wie ik ben.
Een omhulsel van vragen over wat ik ben.
Terug naar het begin! Boekscout
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-11-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
AdoptieActief sinds: 30-12-2015 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn zijn’ van Adoptie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Adoptie
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|