Wit met grijze randen
hoe terstond en jij die op mijn kussen
kwijlt spaakt mijn wiel met tussenpozen
die zijn gevuld met al die dingen
die ik nog zou willen doen
‘k ben laaghartig en armrijk geschoold
desondanks draag ik mijn lot
in vuistgebalde handen en laat
het noeste werk over aan jouw
begaafde verlangens
de tijd mijn lief, de tijd
strijdt tegen het hekwerk
waar mijn hart zwaar tegen leunt
en waar vreugde is ingelijst
in het blanco wit met grijze randen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wit met grijze randen’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.