het vals gezicht dat doodt
de maan trekt water aan
nevels slierten sluierend
het vals gezicht dat doodt
en grijnst in koplamplicht
dauw remt langer in
het vochtig glijden op de
stille weg, het botsen zal
niet stoppen is voorzegd
de mist schijnt witter
tussen flarden zon en
raadselt waar de dag
het van het duister won
de tijd schraapt zijn
seconden, koestert het
voorbij, nu is niet te grijpen
heden vormen ik en jij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het vals gezicht dat doodt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.