Vergeefse tocht

Joris Olivier

Vergeefse tocht

In de uitzichtloosheid van het bestaan,
waarin je zonder te zijn existeert,
zijn de horizon aan de kim,
de einder in ’t verschiet,
te ver om heen te gaan.

Zoekend naar het doel om te gaan,
zie je achterom,
zie je naar opzij,
maar wat je ontwaart,
maakt je genendele blij.

Voorwaarts gaan is een loodzware weg,
ontmoet je veel beren op de weg.
Een dichte mist verdringt ‘t zicht,
met elke stap die moeizaam is verricht,
raak je verder en verder van waar je wilt zijn.

Stilstaan is de enige optie die nog rest,
want ook al doe je nog zo je best,
je geraakt nimmer op de juiste plek,
zakt steeds dieper in het aardse drek.
Utopia ligt te ver voorbij dystopia, -