Onheus

Joris Olivier

Hij bevond zich lelijk,
van kindsbeen aan,
hij wende er nooit aan..

Hij had nog nooit
van de liefde geproefd,
hij haar zag gaan.

Toen, tegen beter weten in,
hij kon ’t niet weerstaan,
verklaarde hij haar,

ik heb u lief,
mits ik u mitsdien,
niet te zeer ontrief.

Het onheus antwoord,
bleek hem te veel,
‘t gevolg desastreus.

Of hij ’t heeft overleefd,
is nochtans onbekend,
aan niemand ooit verkond.