Honden worden uitgelaten
Het is het steeds zo overbekende gezicht
Baasjes met hun honden, al wat opgelicht
in het halfduister.
Een bevel hoor ik niet roepen....., misschien
meer toegefluisterd?
En men loopt zijn rondje telken keer
Ik zie hen struinen steeds maar weer in het dorp,
waarvan ik zo houd en mij heel erg vertrouwd!
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Honden worden uitgelaten’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.