En zij vergeten zit
ik zag haar lach in
vreemde welkomstwoorden
haar ogen donkerden
in heimwee die ik zag
een frĂȘle vrouw
gekleed in de tradities
van haar land ze reikte mij
in openheid haar kleine hand
zij vluchtte zonder ouders
een baby op haar schouders
naar het oerwoud en dwars door
de mijnenlinies van de Viëtcong
ze aardde hier maar
als de regen tikt en zij
vergeten zit op haar balkon
hoort ze nog altijd de Mekong
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
06/09/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘En zij vergeten zit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.