ijs
Glad glanzend glas
krakend, koud, nergens een kras
maar dat kan nog komen
als dit tapijt dik genoeg drijft
door de kou is ingelijfd
zullen de snellen en de slomen
mensen met mededogenloze messen
veel van het perfecte verpesten
deze mensen zullen dromen
van glijden op dit glimmend glas
dat doorzichtig dekt wat het vroeger was
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Inge (Actief sinds: 11-09-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ijs’ van Inge zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.