Hoe jij in stof vergrijsde

wil melker

 jouw wereld is papier
 je knipt en vouwt
 versiert het leven
 met de mooiste kleuren
 verpakt met linten
 al het dagelijks gebeuren

 voor mij
 was hout
 het fijnst om
 mee te werken
 het voelde aan
 als vloeibaar goud

 ik draaide
 freesde en polijstte
 de mooiste jaren
 bij elkaar
 zag niet hoe jij
 in stof vergrijsde

 je zag mijn vrienden
 komen en ging
 aan de zijkant staan
 ik overspoelde je met
 dromen de echte dingen
 heb ik nooit gedaan

 jouw wereld is papier
 mijn voeten kreukelen
 je vouw mijn handen
 zijn te grof voor jou
 houd jouw papier
 ook van mijn hout