Abbraccio

Trijan

Een coach een vriend,
mijn beslagen spiegel maakte jij weer transparant, met mijn kwaliteiten bleek niets aan de hand,
waaraan heb ik zo’n coach verdiend.

Onverstoorbaar zoekend naar wat ik niet kon vinden,
je verleidde mij met jouw waarachtigheid, transparantie is nu mijn onvermijdelijkheid,
positiviteit daarmee wist jij mij altijd te vinden.

Je prees mij de hemel in,
nu kan je ons van boven aanschouwen, of wij van het geleerde iets brouwen,
voor jou is daar een nieuw begin.

Een gemis dat sowieso,
de wereld draait door, ook wij gaan eens teloor,
maar nu is het even een warme groet en abbraccio.