Nooit weerom

Joris Olivier



Als ik opzie in ‘t firmament,
jou dan aankijk in jouw ziel,
ervaar ik onbeschrijflijke,
duizlingwekkende muziek.

Klanken galmen na in mijn hart,
‘t hete bloed kolkt door m'n adren,
m’n omfloerste blik verliest alle zicht,
op jouw vervliegend aangezicht.

Langzaam verdwijnt jouw stem,
jouw zang stijgt op naar ’t licht,
verdampt in de hitte van de zon,
weet, jij komt nooit weerom.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 21-03-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Nooit weerom’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.