«»
Want mijn pijn is niet te stillen
Mijn verdriet een stil gemis
Van mijn kindje dat er niet meer is
Bij jouw geboorte was je zo mooi en klein
Jij zou mijn eigen kleine meisje zijn
Je lag daar maar zo bleek en stil
Jou horen huilen was wat ik wil
Maar nee, jij was al van mij heen gegaan
En liet mij met lege handen staan
Mijn hart die nam je met je mee naar boven
Tenminste dat is wat ik wil geloven
Want het is nu zo koud bij mij van binnen
Want zonder hart kan ik niet beminnen
Zo koud van binnen
Soms zou ik wel eens willen gillenWant mijn pijn is niet te stillen
Mijn verdriet een stil gemis
Van mijn kindje dat er niet meer is
Bij jouw geboorte was je zo mooi en klein
Jij zou mijn eigen kleine meisje zijn
Je lag daar maar zo bleek en stil
Jou horen huilen was wat ik wil
Maar nee, jij was al van mij heen gegaan
En liet mij met lege handen staan
Mijn hart die nam je met je mee naar boven
Tenminste dat is wat ik wil geloven
Want het is nu zo koud bij mij van binnen
Want zonder hart kan ik niet beminnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-01-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Conny de JongActief sinds: 10-01-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zo koud van binnen’ van Conny de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer