Rozen en zweet
Onder de tafel loopt niemand
met reuzenschoenen in de weg
mijn wereld kan er bestaan --
tot aan het avondeten
de huizen, wegen en bouwprojecten
met al de gedachten van de mensen
die ik lezen en beantwoorden kan --
met nieuwe plannen
's Zomers staan er tafels in de tuin
met klemmen op de lange lakens
die wiegen in het licht van de wind --
mijn tent na het eten
die eerst klein en donker was
vol benen van de volwassenen
maar vrolijk van hun stemmen --
mijn andere wereld
Ik streel er het droge gras
baan paden voor de mieren
en adem de vreemde lucht --
van rozen en zweet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
Zouden mensen een socialere samenleving kunnen bouwen? // Voor Maria Godschalk #73 // Schilderijenserie 'Verlaten tafels' van Juane Xue // Bundel 'Stempels Maskers'
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rozen en zweet’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.