Inktblauwe nachten

Hans Limbeek

Zoals ik het me voorstel in inktblauwe nachten


Cipressen cipressen
stad van cipressen

Als de middagzon op de slapende katten valt
leg ik mijn lippen in het zand

Witte muren wuiven

Heel mijn leven heb ik gewoond
in de schemerbossen van het noorden
op gronden nat en kil
in holen

Oude guirlandes waaien

Siesta van de turquoise hemel
komt in me
laat gebeuren dat het verdrijft

In het paradijs

Ik zie bebaarde apothekers, apostelen en morfinespuiten
het wit van hun lange jassen
de strengheid van hun blik

Cipressen cipressen
stof trekt door de straten

Ik roep het uit:

Mijn duivel leeft in het varken nu!
Mijn duivel leeft in het varken nu!