Perspectiefloos
natuurlijk draagt het leven
stenen aan voor ons bestaan
maar wie zegt dat ik bouwen moet
zij stapelen zich
vanzelf om mij heen
geven steun en goede moed
hun beperkingen
gaan echter snel benauwen
perspectiefloos wordt mijn zelfvertrouwen
ben dus rigoureus gaan ruimen
de ballast heb ik weggedaan
transparant is nu de kern van mijn bestaan
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
17/07/2012
© Op dit gedicht 'Perspectiefloos' van wil melker zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.