je maakt me breekbaarder dan ooit

Elke

 je sluit me op
 na half elf s' avonds
 denk je misschien
 na je nachtelijke ronde langs mijn huis
 denk je misschien
 maar nee , meneer
 het spijt le , meneer
 je sluit me op
 overdag tussen muren
 die mijn huis niet meer zijn
 's nachts tussen demonen
 in nachtmerries gevuld van pijn
 nee, meneer, het spijt me, meneer
 ik kan niet geven wat u wilt
 ik wil niet geven/weten wat u wilt
 ik wil mijn leven weer terug.
 al denk je misschien
 ze ziet me niet
 nee meneer, daar zit u naast
 u maakt me doodsbenauwd
 met al die nachtelijke haast
 enig idee wat er gebeurt
 als ik vertel -met naam en toenaam-
 ze weten u te vinden
 als u dit leest
 ik hoop van harte
 dat dit de laatste keer is geweest
 je maakt me banger dan ooit
 sluit me op
 breekt me mentaal af
 zorgt voor meeste strepen ooit gekend
 ik wil je nooit meer zien.
 nooit meer je aanwezigheid voelen
 nooit meer wakker liggen en denken
 'misschien staat hij nu onder mijn raam'
 dit kan ik niet, meneer
 en als u dit nu leest
 laat mij alstublieft gerust slapen
 en gerust naar school toe gaan
 laat mij opnieuw vrij zijn
 laat mij opnieuw mij zijn ...
 zonder die angst door/voor u.

 ik durf niet meer alleen buiten, bedankt.