jij en ik
veertien jaar strijd
levert nu wat op
niemand die me benijd
alles stond op z'n kop
jouw werk had geen bestaan
je ging uit de laan
werkeloos toe zien
hopen op.... misschien
solliciteren
computeren leren
blij was je niet
als je weer je kop stiet
nee kreeg
je zweeg
bleef steeds meer zwijgen
eindjes aan elkaar rijgen
en ikke.......
dacht dat ik stikte
die nachten
liggen wachten
tot het ochtendlicht
tranen op het gezicht
vrolijk blijven van buiten
maar achter de ruiten
was en bleef het zwart
pijn in mijn hart
nu eindelijk een lichtpunt
iedereen die het ons gunt
gestart met een krantenwijk
dan voel jij je weer rijk
nu ben je opgefleurd
voel jij je niet afgekeurd
en ikke.........
kan weer af kikken
van alles wat is geweest
streep eronder we vieren feest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Marill MeijsActief sinds: 30-03-2014Informatie bij het gedicht:
eindelijk wat werk, de strijd tegen werkeloosheid, samen eruit proberen te komen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘jij en ik’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- De allergrootste
- [ Het goud gaf steeds meer ]
- [ Stempels op elk vel ]
- [ Wachten is maar half ]
- [ Reken liever niet ]
- [ Ik durf hen niet aan ]