een partita vol van liefde

elze schollema

deze herfst baarde een nieuwe ent
in een partita waar liefde eindeloos
wordt gevoed, een vrucht die weliswaar
nog kwetsbaar zijn handjes vouwt
maar vertrouwd zijn droom kan sluiten

een leven die deze eeuw zal kennen
in rampen die nooit gezegd de bezemwagen
is van het leed dat
ons aller moeder aarde draagt

doch waar klaaggezang de monden snoert
in een hiërarchie van aanbod en bederf
is elke nieuwe geest een Messias die het licht
behoedt voor een eeuwenlange duisternis