De eik

Paul Duyvesteyn

De eik naast de boswaterstroom is een vorst die fier over het woud regeert
Onder zijn groene koepel vinden vogels beschutting tegen verdriet
Bij felle zon spreidt hij zijn schaduw als een grasmatras op de bosgrond
Een toevluchtsoord voor voet en ziel, waar woorden verwaaien
Zijn takken reiken boven het wolkendek uit en wuiven naar laaghangende sterren

Hij is wortelvast in weer en wind, standvastig tot het eind,
eeuwenlang een getuige van verheven ouderdom
Het ritselen van zijn bladeren meandert als een houten looflied door het bos
Zingende eikstilte doen andere bomen in verrukking meedeinen in groen klanktapijt
Zijn diep onder aarde uitstrekkend wortelnetwerk vormt een anker met het verleden