Kraaien
KRAAIEN
De kraaien navigeren en scheren over het flatgebouw waarin wij leven en dromen
Ze cirkelen en schreeuwen ongedurig dat stelletje onruststokers
Ze zoeken een veilige plaats om te slapen nu het donker wordt
Ze vliegen met honderden tegelijk maar ze bewegen gezamenlijk alsof ze één entiteit zijn
Een onheilspellend spektakel om te aanschouwen
Alsof de kraaienbroeders donkere voorbodes zijn van iets nog dreigenders dat na hen komt
Zie ze opgaan in hun duistere ritueel dat zich dagelijks herhaalt en zich aan ons tentoonspreidt
Ze zijn als een grote grauwe deken die van bovenaf onvermijdelijk over ons en over onze levens valt
De zwarte vogels kondigen de nacht aan
Straks is alles weer stil
Als ze allemaal samen zijn geland en ze eindelijk slapen gaan
Wij zitten in ons verlichte appartement en we ademen opgelucht
We kijken vanuit ons raam op de zevende etage naar het nachtlandschap dat zich nu volledig heeft geopenbaard
We turen in deze machtige duisternis en we drinken onze hete koffie
Deze dag is weliswaar gestorven maar wij leven nog steeds
Wij plukken de nacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-08-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kraaien ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.