«»
de stronken lichten op
en verlichten de gezichten
in de schemer
zijn er treden
wankel als een nieuw begin
de losse honden schreeuwen
naar de velden van hun waan
de dag ligt uitgeteld
langs het riviertje
dat glimt onder de koude maan
wanneer dempen de late vogels
hun zoektocht naar de zon
er is geen eindpunt aan ons reizen
ook al gaan we nergens heen
op de rug van de drie wijzen
lifte ik een eindje mee
het was geen koninklijk verblijven
en er was geen ster te zien
met zijn allen zijn we reizigers
de wind fluistertde stronken lichten op
en verlichten de gezichten
in de schemer
zijn er treden
wankel als een nieuw begin
de losse honden schreeuwen
naar de velden van hun waan
de dag ligt uitgeteld
langs het riviertje
dat glimt onder de koude maan
wanneer dempen de late vogels
hun zoektocht naar de zon
er is geen eindpunt aan ons reizen
ook al gaan we nergens heen
op de rug van de drie wijzen
lifte ik een eindje mee
het was geen koninklijk verblijven
en er was geen ster te zien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-11-2016
Beoordeel dit gedicht nu
| 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘met zijn allen zijn we reizigers’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Mystieke gedichten
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|