Moeders handen
Stil en bijna onbewogen
liggen de handen in je schoot.
Lelieblanke, slanke vingers
met nagels natuurlijk rozerood.
Een vinger, bekleed met een
smalle gouden ring.
Symbool van een belofte, het
huwelijk een kostbare herinnering.
Soms even in beweging,
zoals een zachte streek
door je dunne grijze haar.
In onnadenkend gedachten spel
glijden, je smalle vingers
weer gelaten in elkaar.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
08-04-2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Moeders handen’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.