Gebroken hart
In een veld gele zonnebloemen,
onder ‘n strak blauwe hemel,
leg je je hand op mijn vurig hart,
kraaien krassen, aaklig hard.
Je kust mijn hongrige mond,
jouw passie ik niet weerstond,
onwetend, jij mij verlaten zou,
andere, jongre liefde wou.
Herinring blijft in m’n hart geborgen,
‘k zag jou nadien nooit meer,
mijn hart door jou zo wreed gebroken,
ben liefdeloos zonder levensdoel.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-02-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gebroken hart’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.