Alleen kijken

Joris Olivier



In mij gekerft, bevallige schone,
die mij zomaar verliet,
mij zo allene achterliet,
na jij mij showde al dat schone.

Je zwarte krullen, blauwe ogen,
je jurkje op ‘t kleed gegleden,
alles bloot, boven en beneden,
borstjes, die er niet om logen.

Maar aankomen mocht ik niet,
alleen maar kijken naar dat al,
wat ik met beî mijn ogen stal,
maar consumeren, neen, dat niet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 06-02-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Alleen kijken’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.