Alleen kijken

Joris Olivier



In mij gekerft, bevallige schone,
die mij zomaar verliet,
mij zo allene achterliet,
na jij mij showde al dat schone.

Je zwarte krullen, blauwe ogen,
je jurkje op ‘t kleed gegleden,
alles bloot, boven en beneden,
borstjes, die er niet om logen.

Maar aankomen mocht ik niet,
alleen maar kijken naar dat al,
wat ik met beî mijn ogen stal,
maar consumeren, neen, dat niet.


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 06-02-2024

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)


© Op dit gedicht 'Alleen kijken' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.