op de steilste toppen
ik sprak tal
van vreemde talen
maar in alle ogen
zag ik jou
vele wegen
zijn betreden
heb links en rechts gereden
overal was jij mijn vrouw
in de diepste dalen
waar het donker
lang bleef dralen zag ik
langs de toppen weer jouw blauw
je handen
hebben me geleid en
op de steilste toppen heeft
je lach me altijd weer verblijd
weet dat tijd
geen afscheid slaat maar
liefde juist verdiept in een
voor ons nog ongekend gebied
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘op de steilste toppen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.