Nader tot elkaar

wil melker

 je ogen donkeren
 als je hart weer zwicht
 voor mijn verleidingskunst

 handen gaan al trager
 je antwoorden steeds vager
 tot je lach breekt in een gunst

 zo nader tot elkaar
 dat lichaamstaal zijn
 eigen hoofdletters creëert

 de zinnen kort
 en heftig worden
 het ritme warm voelend is

 helaas geen luid applaus na
 de apotheose omdat de spelers
 al jaren samen zijn getrouwd

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

12/06/2013

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Nader tot elkaar’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.