je praat bomen tot een bos
je fluistert woorden met magie
ze openen alle deuren
kamers die gesloten zijn
tuinen die nooit kleuren
je tovert licht met zon
die anders schijnt te stralen
je woorden halen warmte aan
vertrouwen spreekt uit je verhalen
je voert me met de wolken mee
langs hemels die niet mogen
laat dier en mensen zien
van boven andere ogen
je praat bomen tot een bos
ritselt vogels door de bladeren
groeit paddestoelen in een kring
laat heksen op het mos vergaderen
je speelt met tijd vergeet de
nacht en maakt van uren dagen
maar de wereld geeft geen antwoord
meer op al jouw sprookjesvragen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je praat bomen tot een bos’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.