Danssymbiose

Joris Olivier

In 't maanlicht van de zwoele nacht
dansen we hand in hand op 't ritme
van de regen op ‘t dichte bladerdak,
ons omnevelt als ’n liefdesdeken.

De druppels schittren als briljanten
in ’n lichtspel op onz’ naakte huid.
Orkest van bladgeruis en vogelzang
omlijst ons duet van d’liefdesdans.

Als langzaam ’t maanlicht zwicht
voor ’t duister van deez nacht,
vloeien onze lijven in ’n symbiotisch’

eenheid, tot de dageraad zich verraadt
door zonnestralen, die onz’ eenheid
als ’n gouden halo van licht omhelst.