voordat ze weer zichzelf vergeet
ik moet leven
met de schaduw
die ik maak
ik loop en heb
niet in de gaten hoe
vaak we mensen raken
ik vlieg daarom
veel liever op en kom
zo van mezelf los
ik voel me vrij
zij op de aarde
ziet en volgt mij
tot ik land
ze vangt me liefdevol
weer in haar handen
ik ben langs geweest
neem haar mee voordat
ze weer zichzelf vergeet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘voordat ze weer zichzelf vergeet’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.