nu gaat de beuk erin
ik had alles op een rij
nu gaat de beuk erin
ik heb geen zin meer
me te conformeren
het is genoeg geweest
ik kap wat overtollig is
loodzwaar van jaren groeien
de takken buigen door
maar in het oerwoudgroen
kan niets meer bloeien
ik heb de grond gezocht
in humusachtig duister
de lucht rook al verrot
ik wortel in opnieuw beginnen
en laat de lente binnen
kaal zoek ik de zon
weet hoe alles begon
witte wolken en wat blauw
kom kleine vogel nestel je
de prille tak ontluikt alleen voor jou
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘nu gaat de beuk erin’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.