in blauw dat kou laat groeien
ik zocht je op
een weg van wilde bloemen
je kleurde aan de lucht
in blauw dat kou laat groeien
ik vond je in het groen
dat geen seizoenen kende
je leefde zonder tijd met
liefde die je niet verwende
we ruimden onkruid
uit ontkend verleden
je schoot op en groeide
naar de zon van heden
ik heb je niet geplukt
je bent nog lang niet open
pas als er bloemen zijn
is je schoonheid echt ontloken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in blauw dat kou laat groeien’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.