Met feniks vleugels
onaantastbaar
is haar schoonheid
gracieus de vlucht
volmaaktheid
in contrasten
tussen horizon en lucht
heb haar pluimen
nooit gestreken of
het verenkleed gekort
mocht uit
haar handen eten
delen onze creatieve dorst
zacht spant zij de stilte aan
om woordloos weg te gaan
met feniks vleugels op te stijgen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
26/03/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met feniks vleugels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.