In je ziel krijst pijn
bassen dragen je geluid
voorbij de huizenblokken
geven ruimte aan je stem
die raakt met nostalgie
van zware kerkklokken
met vingers knijp je
in mijn maag en draait
de twijfels om in weten
haalt uit met vaag verdriet
dat ik niet kan vergeten
de toon vervloeit tot
woorden maar de beelden
komen niet dissonanten
breken dan de melodie
stilte zwijgt in mededogen
je ogen vragen om
begrijpen in je ziel
krijst pijn scherpte
krast in het refrein dat alle
dagen klinkt maar zelden zingt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In je ziel krijst pijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.