Sla vuur uit je ogen

wil melker

 je was heel verbaasd
 want hij gaf je gelijk
 nam zijn woorden weer terug
 schonk je handenvol vrijheid

 je stamelde wat
 bedoelde niet dat
 wilde alleen maar zijn aandacht
 en iets van zijn macht

 je kan niet meer terug
 dus recht maar je rug
 sla vuur uit je ogen
 laat je nooit meer gedogen

 breek de muren
 waartegen je vloekt
 schud aan de hemel
 als die kijkt wat je doet

 niet meer de kruimels
 maar het hele bestaan
 je kiest voor jezelf
 met alles er op en eraan