engelen
Engelen
Ik ben ziek van twijfels.
Het leven in het licht van bepaalde gezichten.
Wrede bindingen met mensen.
De bedienden hebben de echte macht.
Rare mannen en hun gemiddelde vrouwen.
Trekken slechte dekens over onze zeilers.
Ik ben ziek van strengen gezichten
Staren naar me van uit de tv.
Ik wou rozen in mijn tuin maar kreeg distels
Strangers in de modder.
Deze mutanten voor de plant dat is geploegd.
Ze wachten om ons naar deze afgehakte tuin te brengen.
Weet je hoe bleek en moedwillig levend.
Komt de dood in een vreemd uur.
Onaangekondigd ongeplande voor.
Als een schrik overvriendelijke gasten die je net naar bed hebt gebracht.
Maakt de dood engelen van ons allen en geeft ons vleugels
Waar eerst schouders zaten zo glad als de klauw van een raaf.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-07-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
luiehond (Actief sinds: 21-04-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘engelen’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.