Pappie

Essence

Vroeger, lang geleden
Was jij ineens, verdwenen
Herinneringen vervaagden
Foto's zonder gevoel
Jij was mijn pappie
Maar het voelde niet zo
We werden uit elkaar gerukt
Jaren gingen voorbij
Tranen droogden op
Hoop glipte door de vingers
In m'n gedachten kwam je weleens langs
Ik wilde mijn pappie nooit kwijt
Maar het lot wilde het zo
Dus keek ik maar naar de foto's
Jij met de kat in je nek
Zelfs die van je gebroken bekken
Ik kreeg kaartjes, steeds korter
Jij kreeg bijna nooit wat terug
Daar heb ik nu spijt van
Maar wat kon ik nou
Tussen twee vuren, altijd
Dan maar kiezen voor een leefbaar leven
En niet voor mijn pappie
Maar wat zul je gewacht hebben
En gehoopt
En het werd alleen maar stiller
Als adolescent zie je dat niet
Jij was er tenslotte niet
Nu weet ik waarom
Maar toen voelde ik me verlaten
Eenzaam, onbegrepen
Machteloos,
Diepe stilte......

Andere tijden breken aan
Ik word moeder, jij opa
Ook al wist je van niks
Ik maak kennis met een nieuw gevoel: moederliefde
Ik verplaats me in mijn man: vaderliefde
Zie papa met zijn dochter, apetrots
En denk aan jou,
een seconde en niet langer
Kan niet, mijn pappie is er niet
Die wilde dit niet
Tranen branden in m'n ogen
Wat is een vader belangrijk
Jaren later beslist het lot opnieuw
En wij hadden de hoofdprijs
Mijn pappie, jouw kleine meisje
en een nieuw klein meisje
Om verder te gaan
Waar je gebleven was
Het leven herhaalt zich
Hopelijk ben je gelukkig
Met mij, en minimij
Mijn pappie, dat ben jij