de pinguin

Amée

Een pinguïn stond daar, wachtend op de lijn,
vleugels trillend, klaar voor schijn.
Toen dacht hij bij zichzelf, met een zucht,
bussen zijn voor mensen, niet voor pinguïnvlucht.

Dus draaide hij om, weg van het beton,
richting de ijsschotsen, waar zijn hart begon.
Daar, op het ijs, voelde hij zich vrij,
tussen zijn soortgenoten, gelukkig en blij.