WILHELM TELLs SCHOT

Han Messie

Zwitserlands Alpenjager en sterke held
staat bevend met zijn gespannen kruisboog;
bezwete hand, onzeker richtend oog,
meer dan ooit door angst en zorgen gekweld.

De eis, welke landvoogd Gessler hem stelt,
klinkt als een levensverwoestend betoog:
"Treft die appel op zoontjes hoofd. Eert mij hoog!
Bij weigering wordt gij ten dode geveld."

Het vastgebonden jongetje roept luid:
"Pa, schiet gerust, denk niet dat u me bezeert!
De pijl kent haar doel, suist veilig recht vooruit!"

Pril vertrouwen, dat onbevangen teert
op ouderlijke kunde, spreekt vrijuit,
want: de vrucht geraakt; het kind ongedeerd!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 11-07-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘WILHELM TELLs SCHOT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.