Ik begin waar ik eindig
Ik begin waar ik eindig
Ik pak mezelf op en ga weer staan
Het lukt niet, het duurt zo lang
Ik wil niet meer, laat mij maar gaan
Nee, niet zo opzij, maar er dwars doorheen
De weg is moeilijk? Kom maar op
Mijn stijve schouders, rechte rug
Ik ga door met een harde kop
Mijn ijzeren wil is niet te breken
Mijn hart is al weg, geheel kapot
Er is niets meer van over
Hier in het diepste in de grot
En toch blijft er beweging komen
De weg is niet recht maar krom
En steeds als ik denk dat ik er ben
Draait de weg en val ik om
Voel ik alles weer, ben ik terug
Het is maar even, mijn hoofd weet beter
Weet dat jij alles bent en van ons
Dat ik er nog ben, al kon het vuur niet heter
Maar dat ik daar nog ben zo af en toe
Het is wat het is, het is over, dat gevecht
Brand een kaarsje en ga door
Maar ik ben ik niet meer, niet echt
Intens blij met jou, dat absoluut
Maar ik ben maar een deel van ik
Van wie ik was daarvoor
Misschien komen we elkaar weer tegen
En zijn ik en ik ooit weer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-11-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jasma (Actief sinds: 01-11-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik begin waar ik eindig’ van Jasma zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.