Voorbij

Gerry Oppermann

Het leven gaat voorbij maar ik merk het niet,
ik verblijf in mezelf maar ik weet het niet.
Ik ben boos en wil naar buiten,
maar het regent tegen de ruiten,
Wat is dat roep ik ongerust,
Maar niemand nee niemand die me sust.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 18-03-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gerry Oppermann (Actief sinds: 17-03-2019)

Informatie bij het gedicht

Dementie is lijden....

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Voorbij’ van Gerry Oppermann zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.