Bijna dood
Ik was de dood mijn leven lang
Twee passen vóór, toen werd ik bang.
Hij kwam langszij en keek mij aan
En leek – naar ’t scheen – ontdaan.
Geschrokken heb ik toen mijn tred versneld
En zo mijn verscheiden uitgesteld.
Voor mij klonk kennelijk nog niet de bel.
Hij dacht: “Nou ja, ik haal ‘m later wel.”.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jacob Orlebeke (Actief sinds: 18-09-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bijna dood’ van Jacob Orlebeke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.