Geen gehoor

Valentijn

Telefonisch
Geen gehoor
De sleutel gaf toegang
Gedolven onder een steen
Terwijl de duisternis zweeg
Een schemerlamp
Tekende zijn silhouet
In roerloze inkt

In de koelkast
Had hij zijn vluchtroute bewaard
Voor het geval dat, een
To-do-list gemaakt

112, de politie, ambulance
Voor het huis de zwaailichten
De straat was gewekt
Er werd onderzoek gedaan
Vragen gesteld

Hoewel bang
Niet voor de laatste adem
Maar voor het halve bewustzijn
Geen baas over eigen pijn
Had hij een avond gekozen

Op het eikenhout
Lag een brief
Ik ben 96 en op
Ik heb me laten gaan