Hoop verdwenen
Angst zo verlammend
Door eenzaamheid verstarrend
Donder zo hard als mijn schreeuw
Bliksem die mijn lijf doormidden snijd
Blikken zo dodelijk als een pistoolschot
Woorden zo hard als graniet
Onverschilligheid geheel normaal bevonden
Onbegrip is mijn bestemming
Het verlangen zo sterk
Verdwaald in het doolhof van het leven
Hoop verdwenen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Britta Nijhuis (Actief sinds: 12-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoop verdwenen’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.