Zenuwen

Tears-deep-inside

 Zenuwen,
 iedereen kent ze.
 Ze kunnen helpen,
 of ze laten je zakken.

 Altijd bang dat je het niet haalt,
 altijd bang om te falen.
 Altijd bang om te verliezen,
 en het niet te kunnen halen.

 niet kunnen eten,
 en niet kunnen drinken.
 Niet kunnen slapen,
 en het laten bezinken.

 Faalangst komt door de zenuwen,
 stressen komt door de zenuwen.
 huilen komt erdoor,
 en woede aanvallen die je niet kunt veruwen.

 dichten om tot rust te komen
 Tot een klein beetje de kalmeren
 niet te veel er op te letten,
 en het tot je te laten allemeren.

 Rust in me hoofd,
 de zenuwen opzij.
 Er komt nu een tijd van mediteren,
 in mijn hoofd de onrust voorbij.

 Diep inademen,
 en vooruit kijken.
 Uitademen,
 en het voorbij laten glijden.

 mediteren is wat werkt,
 dichten is om me hoofd te legen.
 Legen van de zenuwen,
 die ik soms niet kan vergeten.

 Schrijven over wat ik denk,
 schrijven over wat ik voel.
 zo kan ik op het moment alleen verwoorden,
 het verwoorden hoe ik het bedoel.

 Dan komt dat moment,
 het moment waar ik bang voor ben.
 Dat die onrust veroorzaakte,
 en me in zijn macht hebt.

 diep inademen,
 en mijn ogen sluiten.
 Uitademen,
 en mijn gedachten opsluiten.

 Nu even geen zenuwen,
 nu even concentreren op wat ik doe.
 Geconcentreerd op de bewegingen,
 dat is wat ik bedoel.

 dan is het voorbij,
 en adem ik diep uit.
 Alle zenuwen wegblazen,
 voor ik het hoofdstuk afsluit.

 Ik heb het gehaald,
 en de zenuwen ben ik vergeten.
 Ik ben nu weer vrij,
 en nu kan ik weer vrij bewegen.

 het is voorbij,
 zenuwen uit.
 nog 1 keer diep inademen,
 voor ik dit gedicht sluit.