een laatste roos
op deze zachte dagen waarop regen
op alle banken zit, ouderen over jeugd klagen
is het park een territorium van weelde
ook al kleurt herfst de bodem bont
wandel ik nog steeds over de paden
met stille tred, eerder een danspas
zelfs wanneer ik verdwaal
en op tenen van bomen trap
voorzichtig probeer ik in ’t mulle zand
iets blijvends te tekenen ook al weet ik
dat de regen komt - zelfs in ’t vergeten -
mij wegspoelt door wegrandgoten
hoe fluweel zacht zijn blaadjes, hoe rood
paradeert nog een laatste roos in de wind
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
sunset (Actief sinds: 08-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een laatste roos’ van sunset zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.