Demonen
Rugwaarts stonden we naar het bruisende water gekeerd
voor ons piekten de sombere silhouetten van zeetorens
Hier krijsten de laatste meeuwen van de dag
gutste het brakke water onder onze voeten door
Hier was het eind augustus, negen uur in de avond,
een honderd jaar na la Grande Guerre,
hier op de rand van Brels lage land,
kroop een wezenloos niets
De schemer trok al om onze schouders
over de vergankelijkheid der dingen en het niet online zijn zei je iets
en dat we maar beter naar binnen
om iets te drinken
Ver achter de torens glommen de neonletters
van Delhaize, knipperden de seinlichten van de kusttram
een koele bries deed ons rillen
Leven is een kort woord, heb je gemompeld.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Hans Limbeek (Actief sinds: 01-10-2014)
Informatie bij het gedicht
maandag 2 december 2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Demonen’ van Hans Limbeek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.