Onrust
onrust giert door mijn aderen
diep zit er iets verborgen
zal ik het benaderen?
of laat ik het zitten tot morgen
onrust
als golven die beuken op de kust
het gaat en het komt
als het dan verstomt
kan ik het even vergeten
woelend lig ik te zweten
in de nacht
want het wacht
op bevrijding
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onrust’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.