De beelden strepen
een wankel evenwicht
tussen traag omhoog
en vrije val
in vergezicht
hangt nog herinnering
voordat de film versmalt
het duikmoment
is slechts zwart wit
waarna de beelden strepen
pas later komt
het zweten kleurt
chaos weer realiteit
ik weet niet
waar mijn geest en lichaam
zijn gebleven
ben seconden kwijt
de tuimeling gaf
eeuwig duren licht respijt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
26/06/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De beelden strepen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.