Wervelen in rozerood

wil melker

 het pad geurt
 duizendschonen
 uit mijn dromen
 jouw passen lijken
 bloemen te verrassen

 in groen blad
 een vogelparadijs
 de beek is helder
 en het water klatert
 smelt kristallen ijs

 we dansen op het
 mos de zon breekt
 door en maakt de
 sluiers even los met
 warme zachte handen

 we wervelen in
 rozerood geen bloot
 maar zie het blozen
 van de huid die zich
 vertederend in liefde uit

 rusten in de stilte
 samen passen in
 de goddelijke vouwen
 het hemelse vertrouwen
 dat we hebben in elkaar