Opgedroogd in waternood
daal af
langs stenen die
nooit zon hebben gezien
waarvan de kleuren
eeuwenlang verdronken zijn
totdat de bron wegviel
er vloeit geen water meer
dat barsten vult
het ongeduld van dorst bestrijdt
pas op de bodem
zie ik dat de wel
is opgedroogd in waternood
moet wiggelroeden
naar de nieuwe loop
haar richting geeft mij hoop
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opgedroogd in waternood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.